بعضی غصه ها اومدن که بمونن, اومدن که امتحانت کنن
اومدن که پستی بلندی های زندگی رو نشونت بدن
بعضی غصه ها حتی با دم نوش زرشک و بهارنارنج هم از یاد نمیره:(
بعضی از آدم ها هم همین طور...
یکهو سرزده میان تو زندگیت , یکهو بی خبر میرن از زندگیت
واین تویی که باید با جای خالی اونا سر کنی
ولی خاطرشون می مونه باهات ،مثه همون غصه ها که گفتم
می مونه و شاید کم رنگ شه ولی از یاد نمیره
می مونه و کلی لبخند تلخ به روی لب هات میاره
می مونه و کلی از لحظه هاتو بهشون فکر میکنی
به حرفا...به خاطره ها...به روزمرگی هایی که وقتی میخونیشون حضوراون ها توش خیلی پررنگه!
پ ن : عنوان از هزار خوشه عقیق -->مهدی سهیلی
مانند جنین پاهایمان را جمع کردیم توی دلمان و هر از گاهی دست و پایی می آید و می رود و به این می گوییم زندگی!